کارگران از «سراب شورایعالی کار» یاد می‌کنند و می‌گویند بعد از ۱۲ ماه انتظار برای بهبود معیشت، قرار است این شورا فقط ۲۴ درصد افزایش حقوق برایمان به ارمغان بیاورد، چطور به چنین چانه‌زنی‌ای امیدار باشیم و آیا اساساً اسم این مذاکراتِ دولت‌ساخته، «چانه‌زنی» است؟!

فعالان کارگری به رویکرد دولت در جلسات مزدی انتقاد کردند.

چطور وقتی هر ماه، تورم نقطه به نقطه‌ی خوراکی‌ها بالای ۶۰ و ۷۰ درصد بوده، سبد معیشت ۹ میلیونیِ اسفند پارسال در عرض یکسال، فقط سه میلیون و خرده‌ای افزایش یافته و به ۱۲ میلیون و ۴۷۹ هزار تومان رسیده؟

علی خدایی گفت: سر سبد معیشت به توافق نرسیده‌ایم؛ سبدی که در رسانه‌ها آمده، صرفاً پیشنهاد دولت و کارفرمایان است.

محمدرضا تاجیک گفت: در نشست روز گذشته به نرخ نهایی سبد معیشت نرسیدیم.

رئیس کارگروه مزد کانون عالی شوراهای اسلامی کار گفت: گروه دولتی به دنبال اعمالِ تغییراتی است تا مزدِ کارگران کمتر از آنچه واقعا باید باشد محاسبه شود. یکی از این اقدامات، تلاش برای کاهش بعد خانوار است.

آیت اسدی گفت: ابتدا باید سبد معیشت محاسبه شود بعد وارد بحث‌های جدی دستمزد شویم.

وقتی کارگران معتقدند که هزینه‌های زندگی کمتر از ۱۷ یا ۱۸ میلیون تومان نیست، برخی نمایندگان مجلس و گروهی در دولت، روی عددهای حول و حوش ۲۰ درصد مانور می‌دهند و می‌خواهند هر طور شده از محاسبه‌ی سبد معیشت طفره بروند.