بازنشستگی از حقیقت تا واقعیت/ موی سپیدانی که تاریخ سازند

یادداشت سیدوحیدحسینی (رونامه نگار): با جستجویی کوچک در دنیای بزرگ اینترنت و در بسیاری از منابع اطلاعاتی و دائره المعارف فضای مجازی عمدتا بازنشسته را اینگونه تعریف کرده اند:

((بازنشستگی به معنی کناره‌گیری از ادامه شغل در اثر بالا بودن سن و گاه در پی بیماری و ازکارافتادگی است. شخص بازنشسته تا زمانی که زنده است شخصاً از حقوق بازنشستگی استفاده می‌کند و پس از مرگش بازماندگانش واجد شرایط دریافت این مستمری هستند.))

به نظر می‌رسد این تعریف امروزه ‌‌در بسیاری از کشورها از جمله ایران و بازنشستگان نمیتواند مورد پذیرش قرار بگیرد

معمولا تصویری که از بازنشسته در اذهان عمومی پدید می آمد و البته جامعه که متاثر از عکس ها فیلم ها و در یک کلام رسانه ها بوده و از آنجا که این امکانات اطلاعات و پردازش های ذهنی تصویری که از بازنشسته به نمایش میگذاشتند و متاسفانه همچنان بر آن اصرار دارند تصویری از پیرمردان و ‌پیرزنانی است که در پارک ها نشسته و گذر عمر نگاه میکنند اما به مدد فضای مجازی بازنشستگان با قدرت در مسیر زدودن این ذهنیت حرکت کرده و نشان می‌دهند که تاریخ را اینان مینگارند بازنشستگان و عمدتا طیف مبارز و جسور و مطالبه گر این قشر طی چند سال اخیر ثابت کرده اند که هیچگاه و هیچکس نمی تواند و حق ندارد بازنشسته را به دست فراموشی بسپارد.

اما با این وجود و علیرغم تلاش گسترده بازنشستگان برای غلبه بر موانع وچالش های بسیار در مسیر تاریخ سازی متاسفانه دولت ها و بسیاری از تصمیم سازان علیرغم وعده ها و شعارهای تبلیغاتی آنان توجهی به بازنشستگان ندارند و اینکه تغییری در این دیدگاه نسبت به بازنشستگان حاصل شود زیاد امیدوار کننده نیست.

اما نباید ناامید شد راه ناهموار است و طولانی ولی قطعا به ایستگاه پیروزی ختم خواهد شد.

در پایان روی سخن با بازنشستگان مطالبه‌گری است که خواست آن ها نه فقط چاپ و یا انتشار فیش و یا حکم حقوق است و نه بازنشستگانی که از حقوق ها و امتیازات رفاهی و معیشتی بسیاری برخوردارند و البته نه بازنشستگانی که ترجیح می‌دهند همچنان خاکستری بمانند.

بازنشستگانی که مطالبات خود را خستگی ناپذیر در مسیرهای مدنی ‌درست و شناخته شده وبه دور از هیاهو و غوغا دنبال می‌کنند. سطح مطالبات دیگر به اجرای همسان سازی خلاصه نمی‌شود که البته این یک حق مغفول مانده است.

دیگر وعده پر کردن یخچال های آنها نخ نما و پوسیده شده است.

اما بازنشستگان به‌دنبال رفاه و آسایش و آینده ای روشن برای فرزندانشان هستند.

بازنشستگان دیگر از جیب‌های خالی و شرمساری نزد خانواده خسته شده اند از وعده‌های پوچ خسته شده اند از مسافرکشی و اضافه کار با منت و دستمزدهای ناچیز مدارس غیر انتفاعی بیزارند.

بازنشستگان همچنان تاریخ سازند شک نکنید.