فرامرز توفیقی می‌گوید: طرح اصلاح ماده ۴۱ قانون کار، نوعی رجعت به دوره ارباب–‌رعیتی زمان فئودالیته و خان‌سالاری و به عبارت دیگر بازگشت به دوره قبل از انقلاب صنعتی است.

فرامرز توفیقی می‌گوید: وقتی ماده ۴۱ قانون کار و ماده ۷ قانون کار اجرا نمی‌شود، یعنی جامعه کارگری از نئولیبرال‌ها و دولت‌ها سیلی خورده است.

فرامرز توفیقی می‌گوید: حلقه مفقوده در تمام طرح‌ها و برنامه‌های دولتی و عیناً در برنامه وزیر پیشنهادی، ارتباطی صحیح و عملیاتی با شرکای اجتماعی است که حتی برای تدوین سندی جامع و شایسته به عنوان برنامه پیشنهادی، غالباً شرکای اجتماعی و به خصوص کارگران کنار گذاشته می‌شوند.