گردهمایی زنان کارگر با حضور سهیلا جلودارزاده در خانه کارگر برگزار شد.

صولت مرتضوی گفت: ما ۳ میلیون و ۷۹۵ هزار کارگر زن در کشور داریم. در حوزه کشوری در میان کارمندان، پزشکان، پرستاران و متخصصان ما بهترین نیروها را زنان تشکیل می‌دهند.

سیمین یعقوبیان گفت: اگر مردان کارگر به اندازه آقای وزیر کار حقوق می‌گرفتند، دیگر نیازی نبود که همسران‌شان در این شرایط سخت سر کار بروند.

تا امنیت شغلی، نظارت بر بازار کار، قراردادهای دائم و حق تشکل‌یابی آزادانه نباشد، زنانی مانند زهره در جنگلِ پرآشوبِ اقتصاد غیررسمی، طعمه‌های راحتی هستند.

مدیرکل فرهنگی سابقِ وزارت کار گفت: اوضاع کارگران به طورکلی در ایران بد است، اما اوضاع زنان کارگر بدتر از مردان است. بسیاری از حقوقی که در قانون برای کارگران زن تعیین شده، اجرا نمی‌شود.

یک فعال کارگری گفت: وزارت کار به عنوان متولی اصلی اشتغال، باید بتواند بخشنامه‌های لازم‌الاجرا در راستای حمایت از بانون صادر و کارفرمایان را به تبعیت از آن‌ها ملزم نماید.

سیمین یعقوبیان از فقدان مزایای مزدی برای زنان کارگر انتقاد کرد.

در حالی که نیروی کار زن طبقه متوسط در هند می‌توانند به خدمات پرستاری مانند مراقبت از کودکان و پرستاران کودک تکیه کنند، زنان خانوارهای کارگری نقش دوگانه مراقبت در خانه و مراقب در خارج از خانه را ایفا می‌کنند.

توقع داریم ادارات کار استان‌ها کم کاری نکنند و بازرسان به صورت متناوب و پیوسته ناظر بر عملکرد اجرای قوانین در بنگاههای اقتصادی باشند؛ دولت نباید زنان کارگر را در این وانفسای اقتصادی تنها بگذارد.

سیمین یعقوبیان گفت: در شرایط اقتصادی فعلی، زنان نیز مجبورند ساعات طولانی دور از خانه و خانواده باشند و درنتیجه اگر در یک خانواده‌ی کارگری فرزندی در کار باشد، محروم از حمایت‌های درست و کامل پدر و مادر می‌ماند.