با سقوط شدید موقعیت اجتماعی رژیم پهلوی نزد مردم ایران و افت معنادار ارزش پول ملی در واپسین ساعات حیات این رژیم در ایران، تتمه مقامات لشکری و کشوری که تا آذر ۱۳۵۷ موفق به خارج کردن دارایی‌های نقدی و غیرنقدیِ گرانبهای خود نشده بودند، دست به کار شدند و با هجوم به بازارهای مالی، ملک، اوراق بهادار و خودرو دارایی‌های‌شان را به دلار، فرش و تابلو فرش‌های گران‌بها و شمش طلا تبدیل کردند و سیلاب خروج میلیاردها دلار ارز به آمریکا و کشورهای اروپایی را سبب شدند.

تیم مشاوران پهلویِ پسر کارت‌های برنده خود را پی‌درپی روی میزِ قمار ریختند و نخست‌وزیران شیک پوش و کراواتیِ با رنگ و لعاب متنوع و شعارهای رنگارنگ‌تر، بله قربان گفتند و فدای بقای سلطان شدند اما نتیجه عملکرد نخست‌وزیران مردم‌گریز جز تسریع سقوط سلطنت پهلوی نشد.