مهمترین فراز زندگی عالمانه و عارفانه حضرت آیت الله ناصری «نهادینه شدن روح انتظار» در این عالم ربانی بود، او نمونه ای واقعی از یک شیعه منتظر بود که پیوسته با یاد امام غائبش می زیست و انتظار ظهورش را می کشید.